روسانا : (رو + سان + الف اسم ساز) مانند روي و چهره.

روشا : (رو + شا = شاد) روشاد، داراي چهره‌ي شاد، شاداب.

روشان : (= روشن)، ( روشن.

روشن : 1- داراي نور، تابنده، درخشان؛ 2- (به مجاز) آگاهِ با بصيرت، بينا؛ 3- شاد، مسرور؛ 4- درستكار، معتمد.

روشنا : 1- روشن، جاي روشن، روشنايي؛ 2- (در كردي) روشن، آشنا.

روشن‌دخت : (روشن + دخت = دختر)، 1- دختر تابنده و شاد؛ 2- (به مجاز) زيبارو.

روشنك : (اوستايي) 1- روشن؛ 2- (در گياهي) نام گياهي است (شاتل)؛ 3- (اَعلام) در روايات ايراني نام دختر دارا (داريوش سوم) كه اسكندر با او ازدواج كرد. [دكتر معين معتقد است كه در اين نام خلطي شده، و آن اين اينكه دختر داريوش سوم كه زن اسكندر شد استاتيرا/Stātirā/ نام داشت، و آريان (كتاب 7 فصل 2 بند2) نام او را برسين (Barsine) نوشته. اسكندر بار دوم كه به شوش آمد (325 پیش از میلاد ) با او ازدواج كرد. اما ركسانه = روشنك، زن ديگر اسكندر، دختر يكي از بزرگان بلخ(Baxtri) به نام اوخشتره )يوناني.(oxyastes بود. اسكندر در زمستان سال 329- 328 پیش از میلاد. در شهر بلخ ماند، و در بهار آن سال چند دژ در آن سرزمين به دست وي افتاد. خاندان اوخشتره و در ميان آنان روشنك به دست دشمن گرفتار شدند. اسكندر در سال 327 روشنك را به همسري گرفت. يكي از دژهاي آن ناحيه كه به دست اسكندر افتاد سوسيميثرش (Sysimithres) ياد شده كه پدر روشنك فرماندار آن دژ بود، و آن در سر پل سنگين در جنوب فيض آباد كنوني بدخشان واقع بود. (نقل از اعلام فرهنگِ معين ذيل روشنك)].

رُومينا : 1- زدوده و صيقل كرده شده و جلا داده؛ 2- پاك و پاكيزه كرده.

روناک : (كردي) روشن، تابناک.

رُونيا : 1- مقلوب نيارو(ي)، آن كه چهره‌اش مثل نياكان است؛ 2- (به مجاز) اصيل و نژاده.